 เ ก็ บ รุ้ ง ง า ม แ ส ง เ ห นื อ ที่ ป ล า ย ฟ้ า ม่ า น ด า ร า ร ะ ยิ บ แ ส ง ถั ก ท อ ฝั น ส า น เ ป็ น ปี ก โ บ ย บิ น ไ ป ใ ต้ แ ส ง จั น ท ร์ สู่ โ ล ก ฝั น ใ น วั น เ ธ อ ท้ อ ใ จ  ปี ก แ ห่ ง ฝั น พ า เ ธ อ ไ ป ไ ก ล สุ ด ล่ า ที่ ด า ร า ท อ แ ส ง ล ะ มุ น ใ ส เ ธ อ จ ะ พ บ สิ่ ง ค้ น ห า ข อ ง หั ว ใ จ ก าล เ ว ล า ห ลั บ ไ ห ล ไ ป ชั่ ว ก า ล  ฉั น นั่ ง ม อ ง ดู ด า ว อ ยู่ ต ร ง นี้ ท้ อ ง ฟ้ า มี แ ส ง ด า ว ส ก า ว ใ ส ห นึ่ ง ด ว ง ด า ว สี ฟ้ า จ า ง ที่ ห่ า ง ไ ก ล อ ยู่ ที่ เ ดิ ม เ ส ม อ ไ ม่ เ ป ลี่ ย นไ ป . .. .
แ ม้ แ ส ง ด า ว ไ ม่ ส ว่า ง ไ ส ว . .
แ ต่ เ ห็ น ไ ด้ ใ น รั ต ติ ก า ล
|
2555-06-22
:+: ด า ร า สี ฟ้ า :+:
:+: ฝ า ก :+:
|
:+:การจากไปของ..เธอ..ต้นไม้ใหญ่:+:
ฉั น คุ้ น เ ค ย ต้ น ไ ม้ ใ ห ญ่ ขึ้ น อ ยู่ ริ ม บ้ า น
ผ่านเวลาเนิ่นนานมั่นคงไม่หวั่นไหว ร้อยฤดูฝน พันฤดูหนาว ดุจผาแกร่ง มั่นคงตลอดไป แต่ภายใน บอบบาง ตามสายธาร แห่งกาลเวลา  รับรู้ได้ถึงเวลาของการลาจาก รับรู้ได้ถึงการพราก สิ่งที่เคยมีมาเสมอ วันที่ฉันต้อง เดินทางไกล โดยปราศจากเธอ ไม่มีร่มเงา น้ำเสียงเธอ แต่นี้ตลอดไป เ ค ย คิ ด ว่ า ชี วิ ต นี้ อ ยู่ ไ ม่ ไ ด้ เคยคิดว่าจะร้อนแค่ไหน จากแสงแดดที่แผดเผา เคยคิดว่าทนไม่ได้ หากปราศจากเธอเสมือนร่มเงา
เคยคิดว่า สายลมสองเรา อยู่คู่กัน
  วั น ใ ห ม่ กั บ ฉั น ที่ ไ ม่ มี ต้ น ไ ม้ ใ ห ญ่ ฉั น รั บ รู้ ถึ ง แ ส ง แ ร ก ด้ ว ย ใ จ เ ปี่ ย ม ค ว า ม ฝั น ณ. ที่ แ ห่ ง นี้ ไ ม่ พ า น พ บ แ ด ด ล ม ฝ น ม า น า น วั น
แ ต่ ฉั น รั บ รู้ ว่ า มั น เ ป็ น อี ก ห นึ่ ง
ค ว า ม สุ ข ค ว า ม ฝั น... ที่ ฉั น ร อ ค อ ย
|
Credit : พันดาว
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)