:+:การจากไปของ..เธอ..ต้นไม้ใหญ่:+:

ฉั น คุ้ น เ ค ย ต้ น ไ ม้ ใ ห ญ่ ขึ้ น อ ยู่ ริ ม บ้ า น ผ่านเวลาเนิ่นนานมั่นคงไม่หวั่นไหว ร้อยฤดูฝน  พันฤดูหนาว ดุจผาแกร่ง มั่นคงตลอดไป แต่ภายใน บอบบาง  ตามสายธาร แห่งกาลเวลา   รับรู้ได้ถึงเวลาของการลาจาก  รับรู้ได้ถึงการพราก  สิ่งที่เคยมีมาเสมอ วันที่ฉันต้อง เดินทางไกล โดยปราศจากเธอ ไม่มีร่มเงา น้ำเสียงเธอ  แต่นี้ตลอดไป เ ค ย คิ ด ว่ า ชี วิ ต นี้ อ ยู่ ไ ม่ ไ ด้ เคยคิดว่าจะร้อนแค่ไหน จากแสงแดดที่แผดเผา เคยคิดว่าทนไม่ได้ หากปราศจากเธอเสมือนร่มเงา เคยคิดว่า สายลมสองเรา อยู่คู่กัน      วั น ใ ห ม่ กั บ ฉั น ที่ ไ ม่ มี ต้ น ไ ม้ ใ ห ญ่    ฉั น รั บ รู้ ถึ ง แ ส ง แ ร ก  ด้ ว ย ใ จ  เ ปี่ ย ม ค ว า ม ฝั น ณ. ที่ แ ห่ ง นี้ ไ ม่ พ า น พ บ แ ด ด ล ม ฝ น ม า น า น วั น  แ ต่ ฉั น รั บ รู้ ว่ า มั น  เ ป็ น อี ก ห นึ่ ง                 ค ว า ม สุ ข ค ว า ม ฝั น... ที่ ฉั น ร อ ค อ ย

Credit : พันดาว